René Omer Bogaert

1888 - 1918  (29 jaar)    Heeft 42 voorouders maar geen nakomelingen in deze stamboom.

• Naam	René Omer Bogaert
  Geboorte	5 okt 1888	Sint Maria Oudenhove
  Geslacht	Mannelijk
  Overlijden	21 mrt 1918	Hoogstade
  Leeftijd	29 jaar
  Begraven	23 mrt 1918	Oeren
  Persoon-ID	I91	Stamboom familie Deplorez - De Potter
  Laatst gewijzigd op	27 mrt 2016

  
  

  Vader	Henricus Bogaert           geb. 24 apr 1855, Sint Maria Oudenhove           ovl. 24 dec 1933, Sint Maria Oudenhove (Leeftijd 78 jaar)
  Moeder	Maria De Cock             ovl. 15 aug 1896, Sint Maria Oudenhove
  Huwelijk	ca. 1876
  Gezins-ID	F16	Gezinsblad  |  Familiekaart

  
  

• Foto's		Bezoek van de familie Bogaert aan het graf van hun zoon René Omer Bogaert
  		René Omer Bogaert

  
  

  Documenten » Dia voorstelling		Alveringem in de groote oorlog
  		Blog Seniorennet
  		In Flanders Fields Museum
  		Bel-Memorial
  		WO1 Belgisch leger

  
  

  Grafstenen

  René Omer Bogaert

  
  

  Bidprentjes

  René Omer Bogaert, bidprentje voor en achterkant samengevoegd

  
  

• Aantekeningen

  Hij overleed in het Belgisch hospitaal ingericht in 't Gesticht Clep te Hoogstade (nu deelgemeente van Alveringem) op 21 maart 1918 om 18u45 en werd begraven op het militaire kerkhof van Oeren (eveneens deelgemeente van Alveringem). Op zijn grafsteen te Oeren staan volgende onderscheidingen gebeiteld : Medaille in de Orde van Leopold II (toegekend voor verwondingen opgelopen in het gevecht), het Oorlogskruis (toegekend voor daden van dapperheid, alsook voor langdurige frontdienst), de Overwinningsmedaille (V) (toegekend aan al wie dienst deed tussen 1 augustus 1914 en 11 november 1918), de IJzermedaille (Y) (toegekend aan militairen die tussen 17 en 31 oktober 1914 in de gevechten aan de IJzer betrokken waren), de Herinneringsmedaille (14) (toegekend aan al wie dienst deed tussen 1 augustus 1914 en 11 november 1918). GESCHIEDENIS VAN HET 2e JAGERS TE PAARD REGIMENT VELDTOCHT 1914-1918: Bij de mobilisatie hield het regiment garnizoen te Bergen. Nadat het de wacht had gehouden aan de Fransche grens, werd het, den 4n Augustus 1914, naar Onoz-Spy gezonden. Het nam met de 5e Legerdivisie deel aan de verdediging van een hulpstelling voor de 3e divisie, die zich uit Luik terugtrok. Bij den aftocht van het leger naar Antwerpen dekte het den marsch van de 16e gemengde brigade. Daarna nam het deel aan de drie uitvallen uit Antwerpen. Op 11 September werd het om zijne schitterende deelneming bij de dagorder der 5e Legerdivisie vermeld. Den 29n September wordt het regiment ter beschikking van de versterkte stelling Antwerpen gesteld en gaat het vóór de forten een ondersector bewaken. De 8n October begeleidt het een groep artillerie die zich naar Gent terugtrekt. Met de 4e gemengde brigade, de brigade Marinefusiliers van Admiraal Ronarc'h en de Engelsche 7e Infanteriedivisie neemt het deel aan de verrichtingen ten Zuiden der stad. Den 11n October aftocht naar Brugge; den 12n wordt het aangewezen voor de 2e cavaleriedivisie die wordt samengesteld. Den 15n steekt het te Nieuwpoort den IJzer over en gaat het te Oostduinkerke bivakkeeren. Daarna neemt het deel aan den slag aan den IJzer, tusschen palen 20 en 21 en is er aan een hevig bombardement onderworpen; den 23n slaat het, door het vuur zijner karabijnen en mitrailleurgeweren, een Duitschen aanval af. Zooals hunne makkers der infanterie nemen onze cavaleristen hun deel in den loopgravendienst in de sectors van Pervijze, Fort van Knokke, Ieperlee, Diksmuide, Steenstraat, Ramskappelle, Oud-stuivekenskerke, Merkem en Boezinge. Op 6 Maart 1918 nam het een roemrijk deel aan het gevecht aan den Reigersvliet. De Stosstruppen van het 50e, het 358e en het 360e regiment der Duitsche 214e Infanteriedivisie hadden de voorlinie aan den Reigersvliet overrompeld. In vollen dag werd de tegenaanval bevolen en kreeg ons detachement als opdracht de , de en post A te heroveren. In een onweerstaanbaren opruk en na een gevecht van man tegen man bemeesteren onze dappere officieren en soldaten al de posten. De vijand ondergaat een bloedige nederlaag: 5 officieren worden gevangengenomen, 1 is gedood, 102 weerbare gevangenen en 25 gekwetsten blijven in onze handen; talrijke lijken worden door den vijand op het heroverd terrein achtergelaten. 9 mitrailleuses en overvloedige buit worden naar onze linies overgebracht. Die tegenaanval heeft in 't gansche leger geestdrift verwekt; Z. M. de Koning heeft er dan ook prijs op gesteld persoonlijk zijne voldoening te komen betuigen aan de helden van dit schitterend wapenfeit. In September 1918 neemt het regiment deel aan het eerste offensief in Vlaanderen; den 14n October neemt het deel aan het tweede offensief en onderscheidt het zich in den aanval Torhout-Grietehoek. De snelle achtervolging begint en op 2 November steekt het regiment het Leopoldskanaal over te Balgerhoek. Den 3n noemt het deel aan de inname van Ertvelde. De veldtocht eindigde voor het regiment met een schoon wapenfeit. De standaard van het roemrijk 2e Jagers te paard draagt twee vermeldingen: Antwerpen - Reigersvliet, en is versierd met den nestel in de kleuren van het Oorlogskruis. Bron: http://www.tenboome.webruimtehosting.net/guldenboek/Guldenboekprojecttotaal/regimenten/2jtp.htm)